Als u net te horen krijgt dat uw kind diabetes heeft, staat de wereld even op z’n kop.
U voelt zich misschien boos en verdrietig of schuldig. Of misschien ontkent u de pijnlijke realiteit of heeft het gevoel afscheid te moeten nemen van een normaal leven.
Het zijn normale, gezonde reacties die meestal na verloop van tijd weer over gaan. Na alle hectiek van de eerste periode na de diagnose raakt iedereen in het gezin stap voor stap gewend aan de nieuwe routines en het dagelijks leven neemt weer zijn loop.
Ontkenning
Ontkenning is een manier om de situatie hanteerbaarder te maken....lees verder
Rouw
U kunt het gevoel hebben afscheid te moeten nemen van de vanzelfsprekende gezondheid van uw kind...lees verder
Schuldgevoel
‘Had ik het kunnen voorkomen?’. ‘Had ik het eerder kunnen signaleren?’. ‘Had ik maar…’....lees verder
Boosheid
Het is volkomen normaal als ouders zich boos of woedend voelen nadat bij hun kind diabetes is vastgesteld....lees verder
Verdriet
Vanzelfsprekend gaat de diagnose gepaard met verdriet; om de ziekte, het veranderde toekomstbeeld, om de enorme verandering die zich afspeelt in uw leven en dat van uw kind....lees verder
Wat kan helpen?
• Steun zoeken door te praten met familie, vrienden en het diabetesteam kan helpen om deze ingrijpende gebeurtenis te verwerken. Ook schrijven kan een mogelijkheid zijn; een dagboek, een brief of een kladje dat de prullenbak in gaat.
• Ook kinderen zijn vaak boos op de ziekte of verdrietig. Biedt uw kind de gelegenheid om er over te praten. Ook voor kinderen geldt vaak dat het goed is als ze open zijn over hun diabetes, en over hoe ze hun ziekte ervaren.
• Probeer, na het praten over verdriet/boosheid, om ook stil te staan bij alles wat gewoon kan en lukt, ook met diabetes.
